Yağ turşularının xüsusiyyəti onların molekulundakı karbon atomlarının və karbon atomları arasındakı ikiqat rabitələrin sayı, eləcə də bu rabitələrin yerləşdiyi mövqeyə görə müəyyən edilir.

Qidaların zәnginlәşdirilmәsi qidalanma ilə əlaqədar yaranan bir sıra xәstәliklәrin aradan qaldırılmasına kömək edir. Müxtəlif ölkələrdə aparılan 50 tədqiqatın təhlili göstərib ki, qidaların yod, fol turşusu, A vitamini və dəmirlə zənginləşdirilməsi ciddi xəstəliklərin kəskin azalmasına səbəb olub.

Qidalar uzun müddət saxlanılmaq, həmçinin israfçılığın qarşısını almaq və qida təhlükəsizliyini təmin etmək məqsədilə qablaşdırılır. Qidaları qablaşdırmaqdan ötrü ilk dəfə qalayla örtülmüş konserv qutular üçün patent XIX əsrin əvvəllərində Böyük Britaniyadan olan tacir Peter Durand tərəfindən alınıb. Lakin qidaların qablaşdırılması prosesinin daha əvvələ təsadüf etdiyi təxmin olunur. Belə ki, insanlar hələ qədim zamanlarda qidaların daşınması və saxlanması üçün ağacların qabığından və ya yarpaqlarından istifadə ediblər. Sonrakı dövrlərdə onlar bunun üçün heyvan dərisindən, toxunmuş otlardan, boş ağac kötüklərindən və digər vasitələrdən yararlanıblar. Metal və saxsı qabların hazırlanması isə qablaşdırmanın inkişafına təkan verib.

Heyvanlardan insanlara və ya insanlardan heyvanlara keçə bilən və həm insanlarda, həm də heyvanlarda müşahidə edilən yoluxucu xəstəliklər var. Ümumdünya Səhiyyə Təşkilatı və BMT-nin Ərzaq və Kənd Təsərrüfatı Təşkilatı tərəfindən bu xəstəliklər zoonoz xəstəliklər adlandırılır.

Yersinioz qızılbalıqlarda (alabalıq) tez-tez rast gəlinən kəskin və xroniki infeksion xəstəlikdir. Həm təbii mühitdə, həm də akvakultura şəraitində olan qızılbalıqlar bu xəstəliyə çox həssasdır. Ona görə də, qızılbalıqlar, xüsusilə də onların cavan fərdləri yersinioz xəstəliyinə daha tez yoluxur.

Fındıq yastıcası əsasən gavalı, moruq və üzümə ziyan vursa da, fındıq, qoz, armud, heyva, ərik, şaftalı, gilas, badam və digər meyvə bitkiləri, o cümlədən müxtəlif dekorativ və enliyarpaqlı meşə bitkilərinə (xüsusən də ağ akasiyaya) də ziyan vurur.

Azərbaycanda qoyunçuluq qədim tarixə malikdir. Gəlirli və az zəhmət tələb edən sahə olduğuna, eləcə də əhali tərəfindən qoyun əti daha çox istifadə edildiyinə görə respublikamızın bütün bölgələrində qoyunçuluğa xüsusi diqqət yetirilir.

Respublikamızda bağçılıq, o cümlədən də meyvəçilik geniş yayılmaqla yanaşı, bu sahələrdə daha yüksək və keyfiyyətli məhsul əldə etmək istiqamətində tədbirlər də həyata keçirilir. Çünki meyvə və giləmeyvələrə bazarlarda tələbat çoxdur. Bu isə gündəlik qida rasionunda meyvə və giləmeyvələrdən istifadənin insanın sağlamlığına və əhval-ruhiyyəsinin yüksək olmasına bilavasitə təsir etməsi ilə bağlıdır.

Qidaların bişirilməsi və hazırlanması zamanı sağlamlıq üçün zərərli hesab edilən bəzi kimyəvi birləşmələr meydana gəlir. Bu toksik birləşmələr daha çox qidada arzuolunan ətir, rəng və dadın əmələ gəlməsi zamanı əlavə məhsul kimi yaranır. Bunlara polisiklik aromatik karbohidrogenlər (PAH), heterosiklik aminlər (HCA), akrilamid, son qlikasiya məhsulları (AGEs), 5-hidroksimetilfurfural (HMF), furan, akrolein kimi maddələr aid edilə bilər.

Dondurulma qidanın saxlanması üçün ən qədim və daha çox istifadə olunan üsullardan biridir. Bu üsul qidanın təbii dadının, görünüşünün və qida dəyərinin ən yaxşı qorunmasını təmin edir. Dondurulmuş qidalarda mikroorqanizmlərin inkişafı dayanır, fermentlərin fəaliyyəti və kimyəvi reaksiyaların sürəti azalır. Beləliklə, dondurulmuş qidalar xarab olmadan uzun müddət saxlanıla bilir.

Balıqçılıq təsərrüfatlarının qurulması, avadanlıqlarla təchiz edilməsi, istismarı və bu təsərrüfatlarda sanitariya rejiminə əməl olunması xüsusi qaydalar əsasında həyata keçirilməlidir.

Unlu və şəkərli olmaqla iki qrupa bölünən qənnadı məmulatları tərkibi, qidalılıq dəyəri və hazırlanma texnologiyasına görə fərqlənir. Unlu qənnadı məmulatlara peçenye, pryanik, vafli, tort, piroq, keks, şəkərli qənnadı məmulatlara isə marmelad, karamel, şokolad, mürəbbə, cem, povidlo kimi məhsullar aiddir. İlk növbədə qeyd edək ki, qənnadı məmulatlarının daşınma və